جونو ور رد گوسفندو ميرف هو مردو ،دائم ور سر بندو ميرف

زنوم ،قلي، ده كار ميداش هميشه و دستوك ميزه ور سرشط و ريشه

نماشوم، كه زكار انگار مه ميكي بدو، رو ور در انبار مه مي كي

وقورت واقورت وتند او ورمچوشي كه بايد زود مه مي رف ،گور مدوشي

به بيكاري تموم رغبت نمي بو مجال غيبت و تهمت نمي بو

بقول خودمه گوگم مه ده خو بو و مون لافومه پر كيك و بو، بو

ولي حاله لحاف و پتو نو همه درن سه چارته دست وه دو

همه وه پاي كولر، تنغل درن به زمستو از كجه منقل درن به!

هوبرق خن زد دوشخه گرم و گيرا نه بركرسي الو خن كي ده سرما

همه نوشه، شوده ور نون نونوا همه مثل همن، مسكين و آقا

رفيقو قدر اي دوره بدنه نشكري كم كنه تا كه متنه

زمون ما سختيون بسيار بوده نه كه نون مايو تيار بوده

تو ازمه اي كلوم داش به هوته ي گوش الهي شكر تو ، مكن فرموش

(بهرامی-سرند)